31.1.14

H BIOME ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ



 Ο αγώνας των εργαζόμενων της ΒΙΟΜΕ για την αυτοδιαχείριση και επαναλειτουργία του εργοστασίου, ένα χρόνο μετά το άνοιγμα στην κοινωνία, παίρνει νέα χαρακτηριστικά και ζητάει την συμμετοχή μας.

Μετά από αλλεπάλληλες συνελεύσεις και την στήριξη των αλληλέγγυων σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη, έχει προωθηθεί μια λύση που επιτρέπει να γίνει πράξη η Αυτοδιεύθυνση του εργοστασίου μέσα από την συνέλευση των εργαζομένων και τον εργατικό έλεγχο της παραγωγής, με την δημιουργία ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ (ΚΟΙνωνικής Συνεταιριστικής ΕΠιχείρησης).

Στην κατεύθυνση αυτή οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να ζητήσουν την συμμετοχή της κοινωνίας των αλληλέγγυων στην προσπάθειά τους.

Ο Συνεταιρισμός της ΒΙΟΜΕ αναγνωρίζει στο νέο Καταστατικό του το ρόλο του «αλληλέγγυου υποστηρικτή», που με μία συνδρομή 3 ευρώ μηνιαίως, ανταλλάξιμη με προϊόντα του εργοστασίου, έχει δικαίωμα να ενημερώνεται για κάθε εξέλιξη, τόσο στον αγώνα όσο και στην παραγωγή, να παρακολουθεί και να παρεμβαίνει στις ανοιχτές συνελεύσεις του συνεταιρισμού και να συνδιαμορφώνει την εξέλιξη του εγχειρήματος με το δικαίωμα συμβουλευτικής ψήφου.

Σας καλούμε να στηρίξετε με την υπογραφή σας και τη συνδρομή σας το σπουδαίο αυτό εγχείρημα, με μια πολύ απλή διαδικασία:

Είτε καλώντας στο 2313 031 154
Είτε στέλνοντας mail στο protbiometal@gmail.com & viomesynergatiki@yahoo.gr γράφοντας
Ονοματεπώνυμο
Ιδιότητα (πχ. άνεργος-η, ιδ.υπάλληλος κτλ)
Ηλεκτρονική διεύθυνση
Τηλέφωνο

Για πληροφορίες όσον αφορά τον τρόπο καταβολής της μηνιαίας συνδρομής και παραλαβής των προϊόντων, απευθυνθείτε στα παραπάνω τηλ. και mail ή στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Στέκι ROSSONERO.

20.1.14

Ημερολόγιο 2014







Λίγα κομμάτια μείνανε από το συγκλονιστικό διπλό ημερολόγιο του στεκιού για το 2014.
Η μια του όψη υπό τον τίτλο «Ταραγμένοι Κόσμοι, Καιροί Ελπιδοφόροι», παρουσιάζει με έγχρωμες φωτογραφίες από  κινητοποιήσεις–σταθμούς από τα πρόσφατα πολύμορφα ανά τον κόσμο Κινήματα. Υπάρχουν πανοραμικές φωτογραφίες από την πλατεία Ταξίμ, από τις απεργίες των μεταλλωρύχων στη Ν. Αφρική, από τις σπουδαστικές κινητοποιήσεις στη Χιλή, από την Pouerta del Sol στην Μαδρίτη, τον αγώνα των Παλαιστινίων, το Occupy στις ΗΠΑ, την Ταχρίρ στο Κάιρο, τους Ζαπατίστας, από την πλατεία Συντάγματος κ.λ.π. 
Η όψη αυτή κλείνει με ένα ενδεικτικό απάνθισμα από τη δράση του ROSSONERO.
Η δεύτερη όψη με τίτλο τον στίχο του Μάρκου Μέσκου «Υπάρχει μνήμη στο κέντρο της γης / ήλιος στον ουρανό και ουτοπίες», επιχειρεί μια φωτογραφική αποτύπωση κορυφαίων γεγονότων από την ιστορία του Παγκοσμίου Επαναστατικού Κινήματος. Ξεκινώντας από την Παρισινή Κομμούνα του 1871, περιλαμβάνει μια σπάνια φωτογραφία της Ρόζας Λούξεμπουργκ να μιλάει στο Συνέδριο της Διεθνούς το 1907, φωτογραφικό ντοκουμέντο από την Μεξικάνικη Επανάσταση του 1912,  τη Μόσχα του '17, τη Βαρκελώνη του 1936, μια εξαιρετικά σπάνια φωτογραφία από το ελληνικό Αντάρτικο, τον Τσε και τον Κάστρο σε διαδήλωση, τον Μάη του ' 68, αλλά και την αντίσταση στην εισβολή στη Τσεχοσλοβακία την ίδια χρονιά κ.λ.π. Η όψη κλείνει με μια αδημοσίευτη φωτογραφία της πόλης των Τρικάλων, κατειλημμένης από τρακτέρ στη διάρκεια αγροτικής κινητοποίησης το 1979 (από το αρχείο του αγροτοσυνδικαλιστή Γιάννη Ρίτσιου).

Το Ημερολόγιο διατίθενται στο ROSSONERO (Αμαλίας 18) και στο βιβλιοπωλείο «Τύποις», στην πλατεία Δεσποτικού.

Δελτίο τύπου: Καμιά περιστολή στο δικαίωμα στην άδεια




ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ

Ως “κοινωνικό αίτημα” που έχει εδώ και καιρό ωριμάσει» θέλει να εμφανίσει το υπουργείο Δικαιοσύνης την κατάργηση ή τον περιορισμό του ευεργετήματος της άδειας στους κρατούμενους.
Με αφορμή την μη επιστροφή αδειούχου κρατούμενου ο υπουργός Δικαιοσύνης Αθανασίου ανακοίνωσε ότι «επανεξετάζεται το νομοθετικό πλαίσιο χορήγησης αδειών σε κατάδικους». Μάλιστα, στις προτάσεις που συζητιούνται είναι η κατάργηση των αδειών σε περίπτωση καταδίκης για εγκληματική οργάνωση και η αναστολή τους μέχρι την εφαρμογή της ηλεκτρονικής ποδοπέδης (βραχιολάκι).
Ήδη, όπως καταγγέλλουν οι κρατούμενοι, οι άδειες κόβονται σωρηδόν – ακόμα και σε κρατούμενους που τις έπαιρναν εδώ και καιρό - υπό το φόβο της πειθαρχικής δίωξης της Επιτροπής χορήγησης σε περίπτωση παραβίασής τους.

Την ίδια στιγμή, διαμορφώνεται η φυλακή της Δομοκού σε «υψίστης ασφαλείας», ώστε να μεταφερθούν εκεί όσοι κατηγορούνται ή έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή σε τρομοκρατική ή σε εγκληματική οργάνωση.
Ο σωφρονιστικός κώδικας προβλέπει διαχωρισμό κρατουμένων σε κατηγορίες (υπόδικοι, καταδικασθέντες, πλημμελήματα, κακουργήματα κλπ). Η δημιουργία ειδικής φυλακής δεν έχει , ως εκ τούτου, καμιά σκοπιμότητα παρά να καταστείλει ενδεχόμενες κινητοποιήσεις, να επαναφέρει το καθεστώς ολοκληρωτικής απομόνωσης των κρατουμένων (τώρα που τα αιτήματά τους ακούγονται στην κοινωνία) και να αποτελεί ένα μόνιμο φόβητρο - ότι θα βρεθούν σε αυτή την «ειδική» φυλακή αν διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Το ευεργέτημα της άδειας, 19 χρόνια τώρα, έχει ποσοστό «αποτυχίας» μόλις 2,6%. Και όμως όποτε κάποιος παίρνει την απόφαση να μην επιστρέψει στη φυλακή επανέρχεται το ερώτημα «γιατί να δίνονται άδειες στους κρατούμενους;». Αν δεν αρκούν οι απαντήσεις «γιατί είναι ένα απαραίτητο στάδιο για την επανένταξη των κρατουμένων», «γιατί οι μέρες αυτές ελευθερίας βοηθούν στην ομαλότερη λειτουργία της φυλακής», «γιατί προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο», τότε εμάς μας αρκεί η απάντηση «γιατί είναι ένα αίτημα που κερδήθηκε με αγώνες των ίδιων των κρατουμένων».
Τα σχέδια του υπουργείου και της κυβέρνησης να σφραγιστούν οι πόρτες και τα παράθυρα των φυλακών ώστε οι κρατούμενοι να αποτελούν τους ολοκληρωτικά απόκληρους της κοινωνίας πρέπει να ανατραπούν.
Είναι στο χέρι των κρατουμένων, των οικογενειών τους και όλων όσων καταδικάζουμε τη βαρβαρότητα των φυλακών:

- Να μην καταργηθούν οι άδειες, ούτε να εφαρμοστούν ειδικά καθεστώτα κράτησης.
- Να διευρυνθεί η εφαρμογή εναλλακτικών μορφών ποινής.
- Να ληφθούν μέτρα για την άμεση βελτίωση των συνθηκών κράτησης και την ουσιαστική αποσυμφόρηση των φυλακών.

5.1.14

Εκδήλωση-Συζήτηση: Να βάλουμε φραγμό στη βαρβαρότητα



Με αφορμή την εξατομικευμένη στάση του Χριστόδουλου Ξηρού, μια στάση που επιφέρει σοβαρές συνέπειες στους συγκρατούμενούς του που διεκδικούν άδειες εξόδου, έχει εξαπολυθεί μια λυσσαλέα επίθεση απέναντι στα στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων: εξαγγέλλεται η δημιουργία φυλακών «υψίστης ασφαλείας» (δεν τους φτάνουν τα ήδη υπάρχοντα κολαστήρια…) και η κατάργηση των αδειών εξόδου στους κρατούμενους για «τρομοκρατία» και «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση» (δηλαδή, στην πλειοψηφία των φυλακισμένων, βαρυποινιτών της χώρας), ενώ ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης εγκαλεί τους αρμόδιους εισαγγελείς ότι κάνουν κατάχρηση στη χορήγηση αδειών εξόδου (όταν είναι γνωστό ότι απλώς εφαρμόζουν το νόμο συσταλτικά, με αποτέλεσμα κρατούμενοι, ενώ δικαιούνται άδεια, να μην την έχουν πάρει για πάνω από μία δεκαετία).

Πρόκειται για ρεσιτάλ αυταρχισμού και υποκρισίας.
Οι καλοζωισμένοι ανθρωποφύλακες και το πολιτικό επιτελείο της ακροδεξιάς κυβέρνησης γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι φυλακές είναι αποθήκες ψυχών και κρεατομηχανές ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το «σωφρονιστικό» σύστημα της Ελλάδας είναι το χειρότερο της Ευρώπης, με το μεγαλύτερο συνωστισμό κρατουμένων σε κελία με μια τουαλέτα ανά 60 κρατούμενους, με τις βαρύτερες ποινές, με ξυλοδαρμούς και εγκατάλειψη αρρώστων. Και ενώ όλα αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά έχουν το θράσος να παριστάνουν τους αγανακτισμένους επειδή κάποιες, ελάχιστες περιπτώσεις κρατουμένων ενίοτε παίρνουν άδεια και δεν επιστρέφουν απαιτώντας την κατάργηση των αδειών του μοναδικού θεσμού που μπορεί να δώσει μια ανάσα ζωής στους φυλακισμένους να τους υπενθυμίσει ότι ανήκουν στον κόσμο των ανθρώπων και να λειτουργήσει ως η μοναδική γέφυρα κοινωνικής επανένταξής τους. Είναι δε, τόσο ορκισμένοι ακροδεξιοί ώστε μέσα στη μνημονιακή φυλακή που έχουν χτίσει για όλους να επιθυμούν να φτιάξουν και άλλες φυλακές «υψίστης ασφαλείας» για να μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς.

Στον αντίποδα αυτού του μνημειώδους αίσχους, επιμένουμε και απαιτούμε: εφαρμογή του ισχύοντος νόμου - άδειες εξόδου σε όλους τους φυλακισμένους που στοιχειοθετούν το σχετικό δικαίωμα - καμία εξαίρεση κρατουμένων από την άδεια (άραγε, θα αφήσουν τον κρατούμενο και επί 60 μέρες απεργό πείνας, Σπύρο Στρατούλη να πεθάνει διεκδικώντας το αυτονόητο;) - να δοθεί τώρα άδεια στους πολιτικούς κρατούμενους Δημήτρη Κουφοντίνα και Αλέξανδρο Γιωτόπουλο στους οποίους την αρνούνται για πάνω από τρία χρόνια - άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας - όχι άλλες φυλακές μες στις φυλακές,
αλλά μέτρα αποσυμφόρησης των υπαρχουσών.
Με αφο