21.4.15

Δεν αρκούν τα δάκρυα για τους θαλασσοπνιγμένους . . .



ΔΡΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
8 διαπιστώσεις και 1 πρόταση

1. Τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα από την Ασία, την Αφρική και την Ανατολική Ευρώπη προς Δυσμάς πρόκειται να αυξηθούν σημαντικά στους επόμενους μήνες και έτη.
2. Η αναλογία προσφύγων προς οικονομικούς μετανάστες αυξάνεται δραματικά καθώς αυξάνεται η ένταση των πολεμικών συγκρούσεων στις χώρες προέλευσης.
3. Η Ιταλία και η Ελλάδα αποτελούν τις μοναδικές θαλάσσιες πύλες εισόδου για το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστευτικών ροών από την Ασία και την Αφρική. Στην Ιταλία το 2014 κατέφυγαν 170.000 πρόσφυγες και στην Ελλάδα 50.000, περίπου.
4. Οι 'φράχτες' και οι κρατικές πολιτικές για τη μετανάστευση κανένα ρόλο δεν παίζουν στην ανάσχεση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων: Ο ρυθμός εισόδου στην Ελλάδα διπλασιάστηκε μεταξύ 2013 και 2014.
5. Η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων και των μεταναστών δεν επιλέγει την Ελλάδα ως χώρα προορισμού, αλλά ως ενδιάμεσο σταθμό καθ' οδόν προς τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη.
6. Ο κανονισμός Δουβλίνο ІІ έχει καταργηθεί de facto. Οι ελληνικές αρχές κάνουν 'τα στραβά μάτια' σε όσους μετανάστες θέλουν και μπορούν να μετακινούνται προς την υπόλοιπη Ευρώπη.
7. Οι 'φράχτες' και τα λοιπά μέσα ανάσχεσης το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να αλλάξουν διαδρομές και αυξήσουν τους αριθμούς των θυμάτων στη Μεσόγειο. Όσοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αναχαιτίζονται τα πλοιάρια, το μόνο που εννοούν είναι : Αντί να μπουν στη χώρα 100.000, καλύτερα να μπουν 90.000 και οι 10.000 να πνιγούν...
8. Βεβαίως η μετανάστευση είναι ζήτημα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Απαιτούνται πρωτοβουλίες και αγώνες για το σταμάτημα των φονικών συρράξεων και της κοινωνικής εξαθλίωσης στις χώρες προέλευσης, απαιτείται η δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρομών για την ασφαλή διέλευση, ώστε να αποδυναμωθεί ο ρόλος των δουλεμπόρων, απαιτούνται υπηρεσίες γρήγορης παροχής ασύλου για τους πρόσφυγες και περίθαλψης των μεταναστών, απαιτούνται πολιτικές για την ουσιαστική ένταξη όσων παραμένουν στη χώρα.

Αλλά, έως ότου υπάρξουν όλα αυτά δεν μπορούμε να παραμένουμε απαθείς ούτε απλοί συμπονούντες.


ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ . ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΔΩ
Στο βαθμό που μας αναλογεί, να επωμισθούμε ως τοπική κοινωνία, ένα μέρος της ευθύνης.
Προτείνουμε λοιπόν την ανάληψη μιας πρωτοβουλίας από πολίτες, φορείς και συλλογικότητες των Τρικάλων, η οποία θα αναλάβει σε συνεργασία με το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και τους θεσμικούς φορείς(Τοπική Αυτοδιοίκηση, Ιατρικός Σύλλογος, Εκκλησία κτλ) να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει έναν αριθμό προσφύγων στα Τρίκαλα.
Γνωρίζουμε τις δυσκολίες, πραγματικές και όχι μόνο, του εγχειρήματος. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι υπάρχουν πολλοί και πολλές που δεν ανέχονται πια να μετατρέπονται οι θάλασσές μας σε τάφους και η χώρα σε αποθήκη ψυχών.

Θα επανέλθουμε.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗ
 ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ



3.4.15

ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ


ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΣΦΥΞΙΑΣ

Δύο περίπου μήνες από την πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της χώρας ανάληψη της Κυβέρνησης από την Αριστερά, και ενώ βρίσκεται στην κορύφωσή της η διαπραγμάτευση με τους «εταίρους» – κατ’ άλλους η προσπάθειά τους να στραγγαλίσουν την οικονομία της χώρας και να συντρίψουν τη νέα κυβέρνηση γίνονται τα πρώτα –δειλά βεβαίως και λειψά– βήματα για την ανατροπή της λιτότητας και την άρση των συνεπειών της ανθρωπιστικής καταστροφής τα πληβειακά - λαϊκά στρώματα φαίνεται να στηρίζουν τη νέα κυβέρνηση και οι εκδηλώσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης πληθαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη λαμβάνονται ή δρομολογούνται τα πρώτα μέτρα για την ικανοποίηση κομβικών αιτημάτων του ριζοσπαστικού κινήματος (όπως το κλείσιμο των στρατοπέδων για μετανάστες, η ΕΡΤ, η δραστική μείωση των ποινών, η κατάργηση των φυλακών ανηλίκων και τύπου Γ’ –και ας στεναχωριέται η κάστα των εισαγγελέων–, η επαναφορά του ασύλου κλπ) στο κοινωνικό πεδίο συνυπάρχουν η ελπίδα με την ανησυχία, η προσδοκία με την αμηχανία, η ανάταση του ηθικού με τον φόβο…

Τώρα λοιπόν, σ΄ αυτές τις ζόρικες συνθήκες, οφείλουμε να αρχίσουμε να συζητάμε. 
Να συζητάμε ουσιαστικά, πέρα από υπαινιγμούς και αυτολογοκρισίες. 
Έτσι το Σάββατο 4 Απριλίου, στις 7μ.μ. στο Δημαρχείο, θα επιχειρήσουμε να μιλήσουμε για θέματα όπως: 
– Τι σημαίνουν –σε καιρούς πολιτικών εκβιασμών και οικονομικής ασφυξίας– οι επιλογές «να πληρώσουν οι πλούσιοι», «να αποκατασταθούν οι συλλογικές συμβάσεις και ο κατώτατος μισθός», «να απομειωθεί το χρέος», «να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας»…; 
– Είναι συμβατό το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, είναι ρεαλιστικός ο στόχος ανατροπής της λιτότητας (αλλά και μια συνολικότερη στρατηγική ταξικής μεροληψίας), με την «ασφάλεια» της πάση θυσία παραμονής στην ευρωζώνη;
– Μπορεί να επιτευχθεί αναδιανομή του εισοδήματος σε συνθήκες ανεξέλεγκτης τραπεζικής και μιντιακής παντοδυναμίας; 

Να συζητήσουμε λοιπόν. 
Να βγάλουμε από την παρανομία λέξεις όπως η «ρήξη», να μιλήσουμε για τα υπέρ και τα κατά του «παράλληλου νομίσματος», να αρχίσουμε να εξοπλίζουμε τους εαυτούς μας (αλλά και τον κόσμο της εργασίας) για κάθε ενδεχόμενο όπου μπορεί να μας οδηγήσει ο ταξικός πόλεμος, αυτός που κομψά ονομάζουν «σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής». 

Τη συζήτηση «ανοίγουν» με εισηγήσεις τους οι:
Σάκης ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
Ηλίας ΠΑΝΤΕΛΕΑΚΟΣ, Γραμματέας της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ
Δημήτρης ΓΚΙΩΡΓΚΑΣ, στέλεχος της ΟΚΔΕ
Χρήστος ΛΑΣΚΟΣ, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ


ΡΟΚ ΒΡΑΔΙΑ