27.3.12

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ


Η διαμορφούμενη κατάσταση των τελευταίων ετών δεν θα μπορούσε παρά να ξεσηκώσει ένα κύμα οργής. Αντίστοιχα, η διαρκώς αυξανόμενη πτώχευση και εξαθλίωση της κοινωνίας δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη.
Έτσι, στις 25 Μαρτίου πλήθος κόσμου σε όλο το μήκος της Ελλάδας αποφάσισε να δηλώσει έμπρακτα και μαζικά την αντίθεσή του στην εξοντωτική πολιτική που ακολουθείται. Το κράτος (αναμενόμενα) απάντησε με το μοναδικό μέσο που συνηθίζει να αντιμετωπίζει τους πολίτες που δεν επαναπαύονται στη ζεστή αγκαλιά του κράτους. Όμως, οι χιλιάδες ένστολων φρουρών που θα διαφύλατταν την «τάξη και ασφάλεια» της συγκεκριμένης εθνικής φιέστας σε άλλες περιπτώσεις επέβαλαν την παρέλαση και σε άλλες κατέστειλαν ωμά τα κομμάτια εκείνα του κόσμου που διεκδίκησαν το δικαίωμα της φυσικής τους παρουσίας.
Στα Τρίκαλα ο αριθμός των δυνάμεων καταστολής που εξασφάλισαν την «ομαλή» διεξαγωγή της παρέλασης ήταν πρωτοφανής για τα δεδομένα της πόλης. Ένστολοι και μη, από κάθε σώμα της αστυνομίας, έκαναν το καθήκον τους προστατεύοντας τους προϊσταμένους τους και λοιπούς υπηκόους από κάθε άποψη και πρακτική που αμφισβητεί την κυρίαρχη ιδεολογία. Δεν επέτρεψαν στο μπλοκ που είχε συσταθεί να διαδηλώσει πριν την έναρξη της παρέλασης παρεμποδίζοντας ασφυκτικά την όποια κίνηση.
Στη Λάρισα, αφού ολοκληρώθηκε η μαθητική παρέλαση μια ομάδα ανθρώπων επεχείρησε να διαδηλώσει δεχόμενη απρόκλητη επίθεση των δυνάμεων καταστολής. Η καταστολή των πραιτόρων της δημοκρατίας άφησε πίσω της ποδοπατημένους ανθρώπους, τραυματισμένους πολίτες και δύο συλλήψεις.
Στη Βέροια οι συλλήψεις (πολλή ώρα πριν καν αρχίσει η παρέλαση) έφθασαν τις 26 κοντά στο παρακείμενο στέκι Baruti, το οποίο στη συνέχεια λεηλατήθηκε από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Σε όλες τις πόλεις οι προσαγωγές ανήλθαν συνολικά σε 299 εκ των οποίων οι 40 μετατράπηκαν σε συλλήψεις.
Στη οξυνόμενη αντιπαράθεση κοινωνίας-κράτους έχουμε ήδη διαλέξει πλευρά. Κι ακόμη περισσότερο, δεν θα μας βρουν απέναντί τους. Γιατί ήδη είμαστε μπροστά τους. Η τρομοκρατία τους δεν μας φοβίζει, μας εξοργίζει! Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους διωκόμενους και δηλώνουμε στους διώκτες τους ότι η «αντίσταση» δεν είναι κατηγορία, είναι καθήκον του κάθε κοινωνικού αγωνιστή.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
επειδή χαλάει τις φιέστες σας
επειδή αρνείται να υπακούσει στις διαταγές σας
επειδή δεν σας παρέχει απλόχερα την κοινωνική συναίνεση
επειδή αντιστέκεται στη διάχυτη λοβοτομή.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

Προβολή Ταινίας








Sophie Scholl Οι Τελευταίες Μέρες, Δράμα, Γερμανία 2005, Διάρκεια 120’

Σκηνοθεσία: Marc Rothermund

Γερμανία, 1943. Η Sophie Scholl, μια φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, συλλαμβάνεται για συνομωσία ενάντια του Χιτλερικού καθεστώτος. Αυτή και ο αδερφός της Hans, μέλη μιας αντιστασιακής ομάδας με την ονομασία 'Λευκό Ρόδο', σκόρπισαν στους χώρους του πανεπιστημίου προκηρύξεις οι οποίες κατηγορούσαν την τρέχουσα πολιτική της ναζιστικής Γερμανίας και αποκάλυπταν την αλήθεια για τις απώλειες στις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.
 Αφού τα δύο αδέρφια ανακρίθηκαν εξοντωτικά για πέντε ημέρες, τελικά υπέγραψαν ομολογίες και, μαζί με ένα άλλο μέλος της οργάνωσης, δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν με γκιλοτίνα. Η ταινία παρακολουθεί τις τελευταίες μέρες της Sophie Scholl, από τη σύλληψή της μέχρι τον αποκεφαλισμό της.
Τι άλλο μπορεί να θέλει κανείς από το σινεμά όταν αντικρίζει ταινίες διαμάντια που γίνονται με το «τίποτα» από απόψεως μέσων αλλά με πολύ «αγάπη» από πλευράς των συντελεστών; Τίποτα. Η ικανοποίηση όταν αντικρίζεις ένα τέτοιο θέαμα που σε καθηλώνει από την πρώτη του στιγμή μέχρι και το τελευταίο πλάνο είναι ανεκτίμητη.

21.3.12

Προβολή Ταινίας




Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες, Κοινωνική, 2004, Διάρκεια 119’

Σκηνοθεσία: Hans Weingartner


Ο Γιαν και ο Πίτερ, δύο νεαροί που μεγαλώνουν στην μουντή καθημερινότητα της μεγαλούπολης, αηδιασμένοι από τις τεράστιες αποστάσεις που χωρίζουν τους πλούσιους με τους φτωχούς, καταστρώνουν ένα σχέδιο, προκειμένου να τρομάξουν αυτούς που τα έχουν: Μπαίνουν κρυφά στα σπίτια τους και δίχως να τους ληστεύουν, δημιουργούν ένα πραγματικό κομφούζιο, με τα αντικείμενα που έχουν στην κατοχή τους. Ο σαφέστατα πιο ιδεαλιστής Γιαν, όμως, θέλοντας να μεγαλώσει την ομάδα των αυτοαποκαλούμενων «Εκπαιδευτών», δεν θα χάσει ευκαιρία να μπάσει στο κόλπο και την νεαρή φοβισμένη και καταχρεωμένη φίλη του Πίτερ, για την οποία τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα. Μια επιπόλαια κίνηση που θα επιφέρει άσχημα αποτελέσματα.

19.3.12

Κάλεσμα για παρέμβαση στη παρέλαση της 25ης Μαρτίου


Στις 28 Οκτωβρίου γκρεμίσαμε μια κυβέρνηση

Στις 28 Οκτωβρίου το πλήθος των πολιτών αυτής της χώρας όρθωσε το ανάστημά του διαδήλωσε την αντίθεσή του στα μνημόνια, στην Τρόικα, στην Ε.Ε. και στις πολιτικές που εφαρμόζουν  και γκρέμισε την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Το μνημονιακό μπλοκ εξουσίας βρήκε διέξοδο σε μια άλλη κυβέρνηση, κυβέρνηση της υποτιθέμενης εθνικής ενότητας και «έκτακτης ανάγκης», την κυβέρνηση του διορισμένου τραπεζίτη Παπαδήμου.
Στις 25 Μαρτίου διαδηλώνουμε
για να διώξουμε το μαύρο μέτωπο Τρόικας, Τραπεζιτών και ΣΕΒ

Στόχος μας είναι ο πυρήνας της πολιτικής που εφαρμόζει αυτή η κυβέρνηση και συμπυκνώνεται στα εξής:

• Ληστρικά μέτρα για τους πολλούς - Διάσωση των ξένων και ντόπιων τραπεζών
• Φτώχεια και ανεργία για τους πολλούς - Επενδύσεις και κέρδη για τον ΣΕΒ
• Αφανισμός εργασιακών δικαιωμάτων – Κέρδη για τα αφεντικά
• Εξαφάνιση του Κοινωνικού κράτους – Ιδιωτικοποιήσεις και ευκαιρίες για τους επενδυτές
Η κυβέρνηση μαζί με τα παπαγαλάκια των δελτίων των οκτώ θριαμβολογούν για την «διάσωση» της χώρας. Στην πραγματικότητα αυτοί που σώθηκαν είναι οι μεγαλοεπενδυτές τοκογλύφοι και το μεγάλο κεφάλαιο και σίγουρα πάντως δεν σώθηκαν οι:
• Ένα εκατομμύριο άνεργοι, οι απολυμένοι και όσοι πρόκειται να απολυθούν
• Οι άστεγοι και όλοι αυτοί που ψάχνουν το «γεύμα» τους στα σκουπίδια
• Το 30% του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας
• Οι μικρομεσαίοι και αυτοαπασχολούμενοι που βάζουν λουκέτα
• Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι που χάνουν μισθούς και συντάξεις
• Η νεολαία χωρίς μέλλον
Ρίχνοντας ματιές στο μακρινό αλλά και πρόσφατο παρελθόν, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από τα κινήματα και τις εξεγέρσεις των λαών σε όλο τον κόσμο, αγωνιζόμαστε για το παρόν και οραματιζόμαστε το μέλλον.

Στις 25 Μαρτίου διαδηλώνουμε ξανά

Δικιά μας προτεραιότητα δεν είναι η διάλυση της παρέλασης (παρ’ ότι ποτέ δεν ήμασταν υπέρ των παρελάσεων), ούτε η έκφραση μιας – ούτως ή άλλως δικαιολογημένης– οργής προς το πολιτικό προσωπικό, τους «επισήμους». Δικός μας στόχος είναι η με όσο πιο μαζικούς όρους έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης, στόχος μας είναι η ανατροπή αυτής της απάνθρωπης ταξικής πολιτικής.

Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν

13.3.12

Προβολή Ταινίας



Φράουλες και Αίμα, Δράμα, 1970, Διάρκεια 109’
 
Σκηνοθεσία : Stuart Hagmann

 
Το 1968 το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ στο Σαν Φρανσίσκο γιορτάζει τα 100 χρόνια του. Το Μάη, έπειτα από πορεία συμπαράστασης στους γάλλους φοιτητές, καταλαμβάνεται με αντιρατσιστικά και αντιπολεμικά αιτήματα. Στην κατάληψη συμμετέχουν ο «Σύνδεσμος για τη σεξουαλική ελευθερία» και στελέχη της οργάνωσης των μαύρων «Mπλακ Πάουερ».
Στις 15 Μαΐου οι φοιτητές συγκρούονται εκ παρατάξεως με την αστυνομία, που πυροβολεί εναντίον του άοπλου πλήθους. Τραυματίζονται 100 περίπου καταληψίες. H ταινία «Φράουλες και αίμα», βασισμένη στα γεγονότα, θα θυμίζει για πάντα το Μπέρκλεϋ.
 Κλασσική ταινία της αντικουλτούρας της γενιάς του 60, βασισμένη χαλαρά στο βιβλίο του James Simon Kunen όπου περιγράφει τις εμπειρίες του ως φοιτητής
από τα πραγματικά γεγονότα της εξέγερσης των φοιτητών το 1968 στο Columbia University ενάντια στην υποστήριξη της πρυτανείας στον πόλεμο του Βιετνάμ και τις πολιτικές φυλετικών διακρίσεων που ακολουθούσε.

6.3.12

Προβολή Ταινίας


Goodbye Lenin, Δραματική Κωμωδία, Γερμανία 2003, διάρκεια 117’

Σκηνοθεσία: Βόλφγκανγκ Μπέκερ

   
     Στο Ανατολικό Βερολίνο του 1989 η Christiane Kerner, ταυτισμένη με την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και υποστηρικτής του κόμματος που κυβερνά, παθαίνει καρδιακή προσβολή και πέφτει σε κώμα, όταν βλέπει τον γιο της Alexander να συμμετέχει σε μια πορεία υπέρ της ελευθερίας του τύπου και να ξυλοκοπείται από αστυνομικούς.
      Όταν συνέρχεται έπειτα από μήνες απ’ το κώμα, ο γιατρός ανακοινώνει στον Alexander και στην αδερφή του Ariane, πως οποιοδήποτε σοκ μπορεί να είναι καθοριστικό για τη ζωή της μητέρας τους. Στο μεταξύ όμως η Γερμανία έχει ενοποιηθεί, το καθεστώς έχει καταρρεύσει και το τείχος έχει πέσει.
      Ο Alexander αποφασίζει να αναπαραστήσει την Ανατολική Γερμανία μέσα στο δωμάτιο της μητέρας του, χωρίς να της πει τι έχει συμβεί, ώστε να μην υπάρξει δυσάρεστη εξέλιξη στην υγεία της
     Το «Good Bye Lenin!» ήταν σίγουρα μια από τις εκπλήξεις του 2003, κερδίζοντας βραβεία στο φεστιβάλ Βερολίνου και στις Χρυσές Σφαίρες. Μια πολύ καλή και προσεγμένη γερμανική παραγωγή που αξιοποιεί ένα κεφαλαιώδους σημασίας ιστορικό γεγονός, την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, για να διηγηθεί την ιστορία του Άλεξ και της οικογένειας του.


1.3.12

Εκδήλωση για τις Νέες Μορφές Κινημάτων



Εκδήλωση – Συζήτηση με θέμα τις νέες πολιτικές και κοινωνικές εκφράσεις της Ανατροπής σε παγκόσμια κλίμακα αλλά και στην Ελλάδα, οργανώνει το Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Στέκι Rossonero το Σάββατο 3 Μαρτίου, στις 7:30μ.μ. στο χώρο του (Αμαλίας 18).

Στην εκδήλωση θα επιχειρηθεί να δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως:
• Ποιος είναι σήμερα ο χαρακτήρας και η δυναμική των Αντιστάσεων που εμφανίστηκαν μετά τη Γένοβα και που αποτέλεσαν την «αντικαπιταλιστική συνιστώσα» του Κινήματος κατά της Παγκοσμιοποίησης;
• Το εξεγερτικό κύμα που ονομάστηκε «Αραβική Άνοιξη» επηρεάζει, σε ποιό βαθμό και πώς τις κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις στο μεσογειακό χώρο και ειδικά στην Ελλάδα;
• Ποιός είναι ο χαρακτήρας και η δυναμική των πρόσφατων διαταξικών κινητικοτήτων («κίνημα των πλατειών» - «αγανακτισμένοι» κ.λ.π) και ποιά η προοπτική τους;
• Ποιές καινούργιες μορφές οργάνωσης αναδεικνύει η νέα φάση του κοινωνικού ανταγωνισμού, ιδιαίτερα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης;
• Πώς συναρθρώνονται οι νέες κινητικότητες με τις «κλασικές» εκφάνσεις του ταξικού ανταγωνισμού (Συνδικάτα, Πολιτικά κόμματα και οργανώσεις κ.λ.π.);
• Πώς επιδρούν όλα τα παραπάνω στην πολιτική και κοινωνική σύγκρουση που εξελίσσεται στην Ελλάδα σήμερα;

Την εκδήλωση θα ανοίξουν με εισηγήσεις τους οι:
Σεραφείμ Σεφεριάδης
Είναι Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Στο επίκεντρο του ερευνητικού του έργου βρίσκεται η μελέτη της Συγκρουσιακής πολιτικής και των κοινωνικών κινημάτων καθώς και η Ιστορία του ελληνικού και ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος.

Λουκία Κοτρωνάκη
Είναι μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, με ενεργό συμμετοχή στα κινήματα και τα συγκρουσιακά εγχειρήματα της τελευταίας δεκαετίας.

Τάσος Χριστόπουλος
Είναι Οικοδόμος, μέλος της «Πρωτοβουλίας Οικοδόμων» και ενεργό μέλος του Συνδικάτου οικοδόμων Αθήνας. Είναι μέλος της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας «Ροσινάντε» που εκδίδει την ομώνυμη εφημερίδα.

«Στην εποχή της γενικευμένης απάτης,
το να λες την αλήθεια είναι πράξη επαναστατική»
                                                                               Τζ. Όργουελ